《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
还挺喜欢这种花里胡哨的色彩 时长太长了 适合倍速观看
对未来世界充满期待，幻想40年后，2062年科技发展成什么样子，真会发展到让人类紧张自己被代替的程度吗？
法国片多数都是废话太多 这部依旧 …前半段真的很墨迹无聊 两个美女姿色不错 我更喜欢那个姑娘…后半段有点意思 最后没明白机械战警是为何把自己设为消灭对象的
Fine. I get it. Too loud.
最后换视角重叙的时候还用同样的镜头未免太过偷懒 叙述两个女生的情感的部分都烂的很通俗 难道是一件钟情吗 为什么要那么强调第一次见面的样子 最后一次见面好朋友剪短发又有什么寓意
一口气看了两遍，的确拍的并不是很好看，有点太闷太淡了，但是其中的小细节以及人物情感和塑造，我实在好喜欢。无论是岸井雪乃的悲伤，小美波的调率，餐厅老板的温柔，都太唯美了。人应该学会告别。
法国片超群的美术已经牢记心底了，上一次见识到的就是《钛》。不过两部电影情节都不咋样。
从未想过是311题材的电影，Minami和Yuki的戏份尚可，小濑村晶的配乐一如既往的惊艳，唯一不太满意的可能就是中川了吧，连着两部都是怀念已逝之人的电影，但是在镜头和节奏的调度上好像并没有多大进步。
接近某种思想实验，着眼点在于科技对人性和社会的异化。挺有意思的，科幻喜剧小品，稍显冗长，再短点就更好了。
一部用想象拍的科幻片，视觉UI和UX很有未来感，只是思考深度不够，算是一种警报吧，但是并不能让人思考如何正确对待和把握尺度。算是一种无病呻吟吧，可以不动脑子看看
政治宣传作品，跟现在波兰现在偷俄罗斯天然气一样，西方婊子又当又立
这种drama的电影也只有地球人拍的出来了
脑洞大开，家居机器人想成为真正人类，还拯救了人类。有笑点，还带着些法式浪漫。影片的色彩搭配，人物造型，观感也挺好。
あなたのことを、私はどれだけ知っているのだろう。；親友がいなくなって5年。私はまだ、ちゃんと息ができる場所を探している。；私たちには、世界の片面しか見えてないと思うんだよね。；消えた親友が残した、忘れない思い出と“秘密”とは――ふかく、ふかく、あなたを想いつづける。
始终无法理解法式幽默，机器人还是赶紧统治人类算了
无法言说，像暗恋又不像是，明明离接吻就差那么一点点，偏又放弃。这已经是很明显的喜欢了。两人之间的情愫很美很好，可是故事太散了，不好看。
献给那些曾死于非命的朋友。鸡权笼罩了一个黑暗的世界，神都要怕让三分。+0.5节奏很舒服，平缓演绎出真实历史事件。
前所未有、近三个小时的波兰片居然全然不困！为了袒护当权者而制造新的冤案、真相被隐瞒、司法被扭曲，审判被操纵、新闻被控制，但作为成年人作证该说的话还是得说，尽管没什么用。极权国家和威权国家当然有差别，这就是本片和韩国电影《辩护人》的距离，人力很难改变。
机器人因为庄生晓梦迷蝴蝶，渴望化作人类，下载很多程序逐步地更新，变得幽默。喜欢法国的喜剧，智能的幽默。最后的舞蹈好好看。
當代波蘭電影在走過華依達、奇士勞斯基等大師的「波蘭電影學派」或稱「電影創作小組」之後，沈寂了非常長的一段時間；新波蘭電影既無須扮演鐵幕時期的政治宣傳，也不用替代被禁錮的媒體來揭露真相。約莫近20年的時間，蘇聯式集體官僚制度的狀態，幾乎退出了波蘭電影所涉略的範疇。馬杜辛斯基這一部《不留痕跡》，因為涉及對波蘭政治的寫實，以及80年代的光影追蹤，某種華依達、奇士勞斯基的影子猶在，卻不是現代觀眾的關注的；甚至「道德焦慮電影」早已退出波蘭電影的光譜。正因如此，馬杜辛斯基的電影，對晚近的波蘭影迷而言，至關重要。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
