《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
2022-06-07
韩国电影脑洞越来越大，虚构的空间也越来越大，神奇的国家。。。
军师，不亏是智慧担当，那一房间的书，那种东西
影片根据金大中与严昌禄的事迹改编，影片以两个类似的小故事作为开场，反映出两位主人公的性格以及为故事的结束做铺垫。影片当中的人物关系有点类似于张艺谋导演的《影》，导演将无法融合的割裂感采用近景的手法展现，同时暗指两个人不同体的状态。但是作为一部政治题材类型的影片，缺乏难以化解的矛盾以及上层的阴暗，导演在这一方面的表述过于理想化。影片只展示了外部的诱惑，并没有对内心的挣扎有过多的描述，作为影子，完全可以理解为金云范的第二人格，类似于《影》中反客为主，恶念击溃了善意，影子将金云范推向高处的时候，所表现的更多是失落，况且影片也并没有将两个角色之间的矛盾推向极致。
昌大第一次回归他向同事说，我们不是为了金大中而战，是为了自己和人民。党内胜出后，标语是金大中做不到的人民可以做到。金大中解雇影子，说我是为了人民要有所不为。每当（韩国）政治家说说我代表人民，都是代表自己。卢泰愚团队找到影子，影子说在野党肯定不会赢，因为他知道在野党的两个党魁不会单一化，民众还是自己，他们一定会选择后者。所以知道金大中说，“当时我应该放弃竞选”，昌大才觉得这个终于能面对自己的人，可以继续同路了。
韩国政治家都是专业的演说家、优秀的表演家、野心的操纵家，如果背后再有个高智商的影子策划家，那么这一场场的选举终将成为没有硝烟的战场。而且战火还是相当激烈的！李善均的音色依然充满磁性，好听到爆！因为两位优秀的男主，相比《南山部长》，更喜欢这部！
朴二世总裁下台以后，批判朴一世的片可真是雨后春笋呵呵。
政治选举本就是肮脏的。关键还是看当选后，干了什么
过于电影手法，起承转合都太电影了。流水线作品，缺少情绪。
韩国电影这些年的一路冲顶亚洲，实在令人刮目相看
6/10。延续了韩国电影一贯的犀利，但并无太多惊喜之处，而亮眼的点在于把韩国人追求民主的时间线拓展至六七十年代，而且是寻求体制内的变革，更突显了其来之不易。
《王者制造》止步于上述——笼统且老生常谈的政治理解，但其前中期却做出了立场选择的假动作。挑出这对特别的政客和影子，实行对立感强烈的叙事策略，而关于那些口号的实质所指却没有任何具体且坚定的憧憬或判断。如何从中看出实切的“理想主义”？
好台词“我们民族反正也被战争分为南北了，我们只是悄悄把他分成东西而已”
薛景求宝刀未老，他还是韩国男演员里的扛把子，李善均总觉得缺了点什么。
理想主义与现实主义的碰撞，光明与黑暗的缠斗。角色设定和对弈出人意料而难忘。
当宣布连任年限后，紧接着播放了焦灼的足球比赛，群起愤恨的人们一下子坐下来立刻投入到了比赛上，仿佛刚刚的愤怒消失了。这一切都太熟悉了…
过于强调个人的作用了，没有惊艳的感觉，6.5吧
好惋惜，都是为了大义，有的人是面子，有的人是里子。面子和里子的决裂，感觉不是道义的不同，追根到底还是不信任，真心觉得金总统是伪君子。
这部电影来源于真实事件，但它是一部虚构作品。
李善均表演还胜过薛景求，毕竟一个性格分明的角色更出彩。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
